Een fabelachtig uitzicht

De geleerde Ernst Zaalman beschouwt de taal als een raster waardoor de werkelijkheid in hanteerbare stukjes wordt opgedeeld. ‘We moeten ernaar streven,’ zegt hij, ‘onze waarnemingen en de beschrijvingen daarvan zozeer te verfijnen dat er sprake is van een verhouding van één op één.’ In de liefde, echter, komt het op een andere benadering aan, het totale beeld staat daar voorop, het verlangen om geheel in een ander op te gaan en zichzelf weg te geven.

In Een fabelachtig uitzicht wordt een fascinerend verhaal verteld, vanuit een volstrekt ongebruikelijk vertelstandpunt, een perspectief dat de lezer regelmatig zal misleiden. Het is in belangrijke mate een raadselachtig boek, maar de raadsels vormen allerminst een blokkade. Integendeel, de lezer zal gretig op zoek gaan naar de onthulling van het geheim dat Gijs IJlander op een zeer geraffineerde wijze in zijn boek gebracht heeft.