Niiwam

‘Hij schoof zijn handen voorzichtig onder het lijk en wiegde Niiwam zacht heen en weer. Was hij ook zo’n liefhebbende vader geweest toen het kind nog leefde? Had hij hem toen zo gekoesterd? Toen het kind de eerste symptomen vertoonde, was het zijn vrouw geweest die zich over hem ontfermd had. Toen er geen verbetering optrad, ging ze met hem naar de polikliniek. Het kind werd afgevoerd naar het ‘inheemse ziekenhuis’. De volgende morgen gaf hij de geest’

Met de bus, want geld voor ander vervoer heeft hij niet, is Thiemo met zijn gestorven zoontje op weg naar het kerkhof. Duizend angsten staat hij uit tijdens de lange rit van Oost- naar West-Dakar: je reist niet met een lijk rond zonder medeweten van de anderen.